Legenda o kolorowej jabłoni

Dawno, dawno temu, w czasach średniowiecza rosła piękna, duża i mocna jabłoń. Jabłoń ta nie była jednak zwyczajna, gdyż miała kolorowe owoce. O drzewie wiedziało niewiele osób, ponieważ rosło ono w małej wsi, na skraju lasu.

Kobiecie o imieniu Maria bardzo spodobały się jabłka we wszystkich kolorach świata, a zwłaszcza czerwone jak miłość, pomarańczowe jak ciepło, żółte jak słońce, zielone jak trawa, niebieskie jak niebo, granatowe jak kosmos, fioletowe jak fiołki. Wiele razy dziewczyna próbowała zebrać jabłka wchodząc na drabinę, lecz korona drzewa znajdowała się zbyt wysoko.

Pewnego dnia jeden ze strzelców o imieniu Adam, dowiedział się o pragnieniu Marii. Postanowił zestrzelić siedem kolorowych owoców dla dziewczyny, ponieważ od dawna był w niej zakochany, a tym mógł jej zaimponować. Kiedy strzelec dotarł do drzewa, padał deszcz. Adam wyciągnął strzały, naciągnął cięciwę i strzelił.

Gdy zestrzelił czerwone jabłko zobaczył, że nie spada ono na ziemię, lecz leci wciąż do przodu zostawiając za sobą pas na niebie. Adam zestrzelił pozostałe sześć jabłek . Żadne z nich nie spadło na ziemię, ale poleciało tak samo jak pierwsze, tworząc kolorowe pasy. Marii spodobały się te barwne ślady na niebie i doceniła, co zrobił dla niej Adam.

Wkrótce po tym zdarzeniu odbył się ślub zakochanych. Rodzina i potomkowie Adama za każdym razem kiedy pada deszcz strzelają w owoce owej jabłoni, które malują piękną kolorową łunę na niebie. Maria nazwała to zdarzenie tęczą i tak już zostało.