Wieczornica „Wolność kocham i rozumiem” [FILM]

Tegoroczna wieczornica z okazji Święta Niepodległości odbyła się pod hasłem „Wolność kocham i rozumiem”.Był to wieczór pełen wzruszeń, refleksji i wspólnego przeżywania historii.
Uroczystość rozpoczęła Pani Dyrektor, witając wszystkich Gości, Przedszkolaków, Uczniów, Nauczycieli i Rodziców. Wspólnie odśpiewaliśmy hymn narodowy, tworząc atmosferę skupienia i jedności.

Następnie głos zabrali laureaci szkolnego konkursu „Patriotyzm bez patosu”, którzy odczytali fragmenty swoich prac.Ich słowa pokazały, że patriotyzm nie musi być podniosły, by był prawdziwy –to codzienność, troska, empatia i odpowiedzialność za drugiego człowieka.

Uczniowie zwrócili uwagę na to, jak ważne jest, że mogą wyrażać własne zdanie i że szkoła daje im przestrzeń, by być wysłuchanym.
Szczególnym momentem było wystąpienie Przedszkolaków, którzy z radością włączyli się w rozmowę z Panią Dyrektor podczas przemówienia o wartościach – o szacunku, dobroci i wspólnocie. Zaśpiewały piosenkę „Polak mały”, wnosząc na scenę dziecięcą szczerość i spontaniczność, która rozczuliła wszystkich obecnych. W kolejnych częściach wieczoru mogliśmy zobaczyć, jak „zaborcy” symbolicznie zawładnęli naszą Ojczyzną, odbierając jej złotą koronę.

Po tej przejmującej scenie chór szkolny zaśpiewał piosenkę „Wspomnienie (Nie pamiętasz, bo nie możesz)” – a w oczach wielu widzów pojawiły się pierwsze łzy. Uczniowie ukazali tęsknotę za Polską, biedę, ale też nadzieję – tę, która zaświtała wraz z nadejściem Napoleona. Nie zabrakło scen modlitwy, wiary i pragnienia wolności. Klasy trzecie zadeklarowały w piosence, że „Polska to ich kraj”, a następnie przenieśliśmy się w czasy, gdy przez Europę przetaczała się wojna. Dźwięki trąbki przywołały Ułanów, a Gazeciarze ogłosili powołanie Legionów Polskich. Scena z Ułanami i „panienkami z okienka” wniosła do wieczoru radość i lekkość – na widowni pojawiły się uśmiechy, a w powietrzu czuć było tę samą młodzieńczą energię, która towarzyszyła ówczesnym marzeniom o wolnej Polsce. Na scenie pojawił się sam Józef Piłsudski, a wraz z nim – nadzieja na wolność. Występ klas drugich do utworu „Pierwsza Kadrowa” był jednym z najbardziej poruszających momentów wieczoru. Wstrzymaliśmy oddech, gdy uczniowie rozpoczęli piosenkę – tańcząc równo, spokojnie, z niezwykłym wyczuciem rytmu i nastroju. Ich występ połączył w sobie prostotę i emocje, przypominając, że historia to nie tylko daty i fakty, ale też przeżycia i ludzie.

Gazeciarze ogłosili, że w Lublinie powstał pierwszy rząd polski, a nad wojskiem władzę objął Józef Piłsudski. W kulminacyjnym momencie, przy dźwiękach walca, na scenie pojawiła się Polska, która zrzuciła czarną pelerynę i ukazała się w biało-czerwonych barwach, ze złotą koroną na głowie. To był symboliczny i niezwykle wzruszający obraz – znak odzyskanej wolności.

Polska, o którą tyle pokoleń się biło, stała się faktem. Wieczornicę zakończył występ klas szóstych, które zaśpiewały piosenkę „Wolność kocham i rozumiem” – utwór będący nie tylko tytułem, ale i przesłaniem całego spotkania. Słowa piosenki przypomniały wszystkim, że wolność to nie tylko dar, ale również odpowiedzialność – i że warto ją rozumieć, pielęgnować i kochać każdego dnia.

Na zakończenie Pani Dyrektor podziękowała wszystkim uczniom, nauczycielom, rodzicom oraz zaproszonym Gościom za obecność i wspólne przeżywanie tego wyjątkowego wieczoru. To dzięki nim historia ożyła, a słowo „wolność” nabrało nowego, bardzo ludzkiego znaczenia.